Desk ve Din-Bir-Sen Genel Başkanı Lütfi Şenocak  son gülerde yaşanan olaylarla ilgili basın açıklaması yaptı.Şenocak açıklamasında “Millet olarak çok zor  bir süreçten geçiyoruz. Ümmetin, ‘İttihad-ı İslam’ için attığı işaret fişeği Tel-Aviv’den görüldü. Fitne vanaları açıldı. Saflarımızın arasına sızmalar var. Heybesinde nifak tohumları bitmeyenler Anadolu toprağını usul usul ekme gayretindeler.  Aman ha! Şimdi her zamankinden daha çok hidayet, feraset ve dirayete ihtiyacımız var”dedi.

Şenocak açıklamasında “bir zamanlar Küçücük çocukların ilahi söylemelerinin en yüksek rütbeliler tarafından PKK’nın faaliyetlerinden daha dehşetamiz bir üslupla kamuoyuyla paylaşıldığı günlerden, askeri okullarda Kur’an-ı Kerim’in okutulduğu günlere gelmek, şükre vesile bir durum değil midir? O halde Müslümanların, “kardeşlik dili”nin sadece “kahve sohbetleri”ne tahsisli olduğunu söylercesine birbirleriyle “öfke ya da beddua dili” üzerinden konuşmalarını nasıl anlayacağız? Yazık ki bir anda, “Bölünmeden toptan Allah’ın ipine sarılınız.” ayetini okuyup hüzünlendiğimiz o  günler de, on beş yıl önce yaşanılanlar da unutuldu.

28 Şubat sürecinde -bazı hocalarımızın katılmadığı- Başbakanlık’taki iftarda Muhterem Mahmud Efendi, Merhum Başbakan Erbakan’ın ricasıyla yaptığı konuşmasını, “Eğer şükrederseniz, nimetimi artırım; nankörlük ederseniz, bilin ki azabım pek şiddetlidir.” (İbrahim: 7) ayeti çerçevesinde örgüleştirmişti. Eğer bu gün, Müslüman bir baba çocuğunu, hemen yanı başında açılan İmam-Hatib’e göndererek, öğretmen öğrencisine İslam’ı; ilim, amel, ihlas çerçevesinde anlatarak, yetkililer karma eğitim vahametine son vererek, imam; İslam’ı cemiyetin bütün noktalarında bayraklaştırarak, cemaatler/cemiyetler/hocalar da her şeye rağmen birbirlerinin selameti için dua ederek “fiili” anlamda şükrederse Allah Teala nimetini artıracak, yarın bugünden daha güzel olacak. Aksi ise, bu nimetlerin zevaline yani yeniden eski günlerin avdetine sebep olacak. Belki de kaç on yıl millet Kur’an seslerine hasret kalacak”.dedi.

Şenock açıklamasının sonunda “En bedevi toplumlar bile harici düşmana karşı kendi aralarında ittifak ederken ehl-i imanın –yakın bir dönemde yaşananları unutup- medya üzerinden öfke diliyle en büyük varlığımız olan İslam kardeşliğini hedef alıp küfür yobazlarını sevindirmeleri binlerce teessüre sebep bir hadise değil midir?
"Gazeteci diliyle" yürütülen beyanat müsabakasının gayretullaha dokunup İmam-Hatip gibi daha neleri kaybetmemize sebep olacağını anlayabilmek için Bediuzzaman'ın "ihlas ve uhuvvet/kardeşlik risaleleri"ni yeniden okumalıyız.”dedi.